Sla de vaten maar aan

Je hoeft deze goede vriend niet uit te leggen hoe het er aan toe gaat in een sidreria. Onbeperkt cider tappen, het is een mooi affiche. Maar het restaurant, in dit geval sidreria Marcelo, bij ons in Castro, kondigt het niet groot aan op een krijtbord of in de etalage. Want als je naar een sidreria gaat, wéét je dat je kunt blijven tappen zolang je maar wilt. In het Baskenland is het nu het seizoen van de sidreria´s, die traditioneel zijn geopend tussen ongeveer half januari en half maart. In de Baskische provincie Guipuzcoa, en dan vooral rond Hernani en Astigarraga, iets ten zuiden van San Sebastián, wemelt het van de appelwijnrestaurants. Het bureau van Toerisme in San Sebastián geeft speciale plattegronden uit van de streek, waarop de restaurants zijn ingetekend. De authentieke restaurants zijn ingericht in oude boerderijen, de caseríos. De grote vaten staan op de plaats waar eerst de koeien stonden en de straal cider die langs de karaf of het glas gaat, verdwijnt in de trog. De gasten zitten op banken aan lange houten tafels. Het menu, de prijs schommelt tussen de 25 en 40 euro, bestaat meestal uit een stokvisomelet als voorgerecht en een chuletón, een enorme T-bone steak als hoofdgerecht. De appelwijn wordt overigens in grote tankwagens uit Asturië gereden, daar komt de cider oorspronkelijk vandaan. Uit de vaten komt de sidra gasificada, een cider waar koolzuur en suiker aan wordt toegevoegd. De cider gaat dan nog meer schuimen als hij met een lange straal in karaf of glas wordt geschonken. Alleen dan komen de aroma´s vrij. Cider die niet meer schuimt, hoor je weg te gooien. Beter is natuurlijk nog om te voorkomen dat de schuim verdwijnt en je glas in een teug te legen. El Marcelo in Castro is een modern restaurant. Het vlees komt niet als grote lap, maar in kleine stukjes, en is al voorbereidt in de keuken. Op tafel kun je al steengrillend zelf bepalen of je je vlees doorbakken wilt of niet. Het cidervat staat dicht bij de tafels en op de grond voor het vat staat een klein rond kuipje, dat de gemorste cider opvangt. Als je niet beter weet, zou je denken dat de eigenaar last van lekkage heeft.  Bij de bar staan lange houten tafels en banken, en als je op een zaterdag rond een uur of acht uur binnenkomt, twee uur voor etenstijd, lijkt het wel op een kinderdagverblijf. De ouders staan aan de bar, terwijl de kinderen aan de lange tafels spelen. Overigens heeft El Marcelo veel meer op de kaart staan dan alleen het cidermenu en het restaurant is het hele jaar door geopend, dus wie wil kan ook in de zomer langskomen.    

Etiquetas: Baskenland, Castro Urdiales, cider, San Sebastián