Een koopriool in Peru

Wie al last krijgt van claustrofobie in een Nederlandse winkelstraat op koopzondag of straks, op Tweede Kerstdag, bij de Ikea of een willekeurige woonboulevard, moet als hij in Lima is, maar met een grote boog om het wijkje van Gamarra heengaan. Op de foto boven deze post werd een kruispunt in het wijkje vastgelegd op maandagochtend rond de klok van twaalf uur, een rustig moment in de week. Auto´s worden geweerd uit de wijk en dat is maar goed ook, want als al deze mensen op het trottoir zouden moeten lopen, zou het koopriool snel dichtslibben. Daarbij is het bijna onmogelijk op het trottoir te lopen, want daar staat het vol met koopstalletjes, eetkraampjes, barbecues, ijsventers en etalagepoppen, die een lengte en rondingen hebben die je maar bij weinig Peruaanse vrouwen terugziet.  Alleen taxi´s met een vergunning en verkopers mogen met hun auto de wijk in. De bestuurders stallen hun waar uit boven op het dak en de motorkap van de auto. Het is vooral kleding en schoeisel dat wordt aangeboden op straat en in het labyrint van winkelgalerijen, die lijken op de medina´s in Marokko.  Achter het einde van de gangen, waar het voor de koper doodloopt, zijn de ateliers waar de kleding wordt gemaakt, vaak namaak-artikelen van topmerken. De schrijver Mario Vargas Llosa noemde in een artikel in El País de wijk het informele paradijs van het volkskapitalisme. In de wijk wonen de immigranten die vanuit de Andesdorpjes afdaalden naar de grote stad Lima om het geluk te zoeken. Mannen die in de jaren zestig als straatverkoper begonnen, leiden nu grote kledingfabrieken en winkels met een miljoenenomzet. Dat is het economische wonder van Gamarra. De gemeente schijnt weinig grip te hebben op wat er allemaal gebeurd in de wijk, en dat zou ook juist de reden van het succes zijn. Wel heeft de gemeente ingegrepen in de straten van La Parada, die aan Gamarra grenzen. Daar maakte de ambulante handelaars het iets te bont en omdat de criminaliteit er de laatste jaren flink was gestegen, werd besloten om de wijk schoon te vegen. Bij de schoonmaakactie van de politie en het leger vielen verschillende doden. Achter het hotel Sheraton loopt de straat Azángaro. Daar kun je zonder problemen vervalste documenten kopen als diploma´s, geboortenakten, rijbewijzen en ventvergunningen.    

Etiquetas: Gamarra, Lima, Peru, Vargas Llosa